Crockpot Collard Greens

Wprowadzenie

Historia

Collard greens od wieków są podstawą kuchni południowej. Początkowo przywiezione do Stanów Zjednoczonych przez afrykańskich niewolników, collard greens stały się ukochanym daniem na Południu i poza nim. Wolne gotowanie collard greens w crockpot pozwala na połączenie smaków i tworzy delikatne i aromatyczne danie.

Składniki

Jak przygotować

Warianty

Porady i Triki Kulinarne

Upewnij się, że usuniesz skórę i kość z wędzonego skrzydełka z indyka przed pokrojeniem mięsa. Zapewni to, że danie będzie wolne od niechcianych kawałków.

- Gotowanie collard greens na wolnym ogniu przez 9 godzin pozwala na rozwinięcie smaków i stanie się miękkimi. Bądź cierpliwy i pozwól wolnowarowi zrobić swoje czary.

- Podawaj collard greens z sosem pieprzowym dla dodatkowego uderzenia smaku.

Propozycje Podania

Crockpot collard greens można podawać jako dodatek obok ulubionego białka, takiego jak grillowany kurczak lub kotlety wieprzowe. Mogą być również spożywane same jako sycący i satysfakcjonujący posiłek.

Techniki Gotowania

Wolne gotowanie collard greens w crockpot pozwala na rozwinięcie smaków i tworzy delikatne i aromatyczne danie.

Substytuty Składników

Jeśli nie masz wędzonego skrzydełka z indyka, możesz użyć wędzonych nóżek z indyka lub golonki zamiast tego.

Przygotuj z wyprzedzeniem

Crockpot collard greens można przygotować z wyprzedzeniem i przechowywać w lodówce przez maksymalnie 3 dni. Po prostu podgrzej przed podaniem.

Pomysły na Prezentację

Podawaj collard greens w dużej misce i udekoruj szczyptą płatków czerwonego pieprzu dla kolorowego akcentu.

Łączenie z innymi potrawami

Crockpot collard greens dobrze komponują się z chlebem kukurydzianym, ryżem lub puree ziemniaczanym.

Instrukcje Przechowywania i Podgrzewania

Pozostałe collard greens można przechowywać w szczelnym pojemniku w lodówce przez maksymalnie 3 dni. Podgrzej w mikrofalówce lub na kuchence przed podaniem.

Informacje o wartości odżywczej

Kalorie na porcję

Każda porcja crockpot collard greens zawiera około 200 kalorii.

Węglowodany

Każda porcja crockpot collard greens zawiera około 10 gramów węglowodanów.

Tłuszcze

Każda porcja crockpot collard greens zawiera około 5 gramów tłuszczu.

Białka

Każda porcja crockpot collard greens zawiera około 20 gramów białka.

Witaminy i minerały

Collard greens są bogatym źródłem witamin A, C i K, a także wapnia i żelaza.

Alergen

Ten przepis zawiera drób (indyka) i może nie być odpowiedni dla osób z alergią na drób.

Podsumowanie

Crockpot collard greens to pożywne i pyszne danie, które jest bogate w białko i witaminy. To doskonała opcja dla tych, którzy chcą włączyć więcej warzyw do swojej diety.

Podsumowanie

Crockpot collard greens to pyszne i pożywne danie, które doskonale nadaje się na pocieszający posiłek. Ten przepis jest łatwy w przygotowaniu i wymaga minimalnego wysiłku, co czyni go doskonałą opcją na zajęte wieczory tygodnia lub leniwe weekendy. Ciesz się tym południowym klasykiem z ulubionym białkiem dla satysfakcjonującego posiłku.

Jak zdobyłem ten przepis?

Pierwszy raz, gdy zobaczyłem ten przepis, od razu mnie zainteresował. Był to prosty przepis na gotowane na wolnym ogniu liście jarmużu, który natknąłem się, przeglądając stare książki kucharskie na pchlim targu. Połączenie świeżych liści jarmużu, wędzonego żeberka wieprzowego i garści przypraw brzmiało jak idealne danie na przytulną rodzinna kolację.

Zawsze fascynowała mnie idea wolnego gotowania, pozwalająca składnikom się połączyć i rozwijać smakowo z czasem. Postanowiłem więc wypróbować ten przepis i zobaczyć, czy spełni moje oczekiwania.

Zebrłem wszystkie potrzebne składniki - pęczek świeżych liści jarmużu, wędzone żeberko wieprzowe, bulion drobiowy, pokrojoną cebulę, czosnek i kilka przypraw. Kiedy przygotowywałem składniki i dodawałem je do garnka wolnowarowego, nie mogłem powstrzymać się od poczucia ekscytacji. To miało być coś wyjątkowego.

Ustawiłem wolnowar na niską temperaturę i pozwoliłem mu działać. Aromat, który wypełnił moją kuchnię gdy jarmuż wolno się dusił, był po prostu nieodparty. Nie mogłem się doczekać, aby spróbować końcowego efektu.

Minęły godziny, a liście jarmużu w wolnowarze przemieniły się w bogate i aromatyczne danie. Liście były miękkie i nasiąknięte dymnym smakiem żeberka. Bulion trochę zgęstniał, tworząc pyszny sos, który oblał każdy liść.

Nabrałem liście jarmużu do misek i zawołałem moją rodzinę do stołu. Ich twarze rozpromieniły się z radości, gdy skosztowali pierwszych kęsów. Smaki były jeszcze lepsze, niż się spodziewałem - wytrawne, lekko słodkie, z nutą pikantności od przypraw.

Kiedy zasiadaliśmy do stołu, delektując się posiłkiem, nie mogłem się oprzeć wspomnieniom o tym, jak odkryłem ten przepis. Była to przypomnienie wszystkich wspaniałych kulinarnych przygód, które podjąłem przez lata, ucząc się od różnych osób i miejsc.

Przypomniałem sobie moją babcię, która nauczyła mnie ważności użycia świeżych, wysokiej jakości składników i poświęcania czasu na gotowanie z troską i miłością. Przekazała mi swoje własne przepisy, do których przez lata dodałem własne modyfikacje.

Pomyślałem o czasie spędzonym w kuchni z moją matką, obserwując jak bez wysiłku przygotowywała pyszne posiłki dla naszej rodziny. Wprowadziła we mnie pasję do gotowania i pragnienie zawsze próbowania nowych przepisów i technik.

A potem były liczne książki kucharskie i magazyny, które zgromadziłem przez lata, każdy pełen inspiracji i nowych pomysłów do wypróbowania w mojej własnej kuchni.

Gdy delektowałem się każdym kęsem liści jarmużu z wolnowaru, czułem głębokie wdzięczność za wszystkie kulinarnie wpływy, które ukształtowały mnie w tego kucharza, którym jestem dzisiaj. Ten prosty przepis przypomniał mi o fali wspomnień i przypomniał mi radość, którą gotowanie i dzielenie się dobrym jedzeniem może przynieść.

Wiedziałem, że będę nadal eksperymentować z nowymi przepisami i smakami, zawsze dążąc do poszerzenia mojej kulinarność repertuaru i tworzenia pysznych posiłków dla moich najbliższych. I z każdym daniem, które przygotowałem, będę nosił ze sobą nauki i tradycje, które zostały mi przekazane, szanując dziedzictwo tych, którzy przyszli przed mną.

Ale na razie byłem zadowolony siedząc przy stole z moją rodziną, delektując się prostym, ale satysfakcjonującym daniem z wolnowaru, otoczeni miłością i śmiechem. Patrząc na ich szczęśliwe twarze, wiedziałem, że ten przepis zajmie wyjątkowe miejsce w moim sercu na lata.

Kategorie

| Przepisy amerykańskie | Przepisy Cathy | Przepisy na jarmuż | Przepisy na dania z wolnowaru | Przepisy na dania z zielonej papryki | Przepisy na dania z zielonego szczypiorku | Przepisy na dania z mięsa indyczego |

Przepisy z tymi samymi składnikami