Głębokie południowe liście jarmużu

Wprowadzenie

Historia

Collard greens od wieków są częścią kuchni południowej, mają korzenie sięgające tradycji kulinarnej Afryki i Indian Ameryki Północnej. Praktyka gotowania collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi lub golonkami prawdopodobnie wywodzi się z chęci wykorzystania każdej części świńskiego mięsa i dodania smaku do warzyw.

Składniki

Jak przygotować

Warianty

Porady i Triki Kulinarne

Upewnij się, że gotujesz wędzone kości karkowe lub golonki aż się rozpadną, aby mięso było miękkie i aromatyczne.

- Dokładnie spłucz collard greens, aby usunąć wszelkie zabrudzenia przed pokrojeniem ich na cienkie paski.

- Dodaj ostrą sałatkę do collard greens dla dodatkowego uderzenia smaku.

- Pozostałe collard greens można przechowywać w lodówce przez kilka dni, co pozwoli smakom się połączyć i rozwinąć jeszcze bardziej.

Propozycje Podania

Collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi są tradycyjnie podawane jako danie dodatkowe obok innych ulubionych dań południowych, takich jak smażony kurczak, chleb kukurydziany i makaron z serem.

Techniki Gotowania

Gotowanie wędzonych kości karkowych lub golonek aż się rozpadną zapewnia, że mięso będzie miękkie i aromatyczne.

- Pokrojenie collard greens na cienkie paski pozwala im równomiernie się gotować i wchłonąć smaki wędzonej wieprzowiny.

Substytuty Składników

Jeśli nie możesz znaleźć wędzonych kości karkowych lub golonek, możesz użyć wędzonych karków indyczych lub skrzydełek z indyka.

- Mrożone collard greens można użyć zamiast świeżych collard greens, jeśli jest to konieczne.

Przygotuj z wyprzedzeniem

Collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi można przygotować z wyprzedzeniem i przechowywać w lodówce przez kilka dni. Smaki będą się rozwijać, sprawiając, że danie będzie jeszcze smaczniejsze.

Pomysły na Prezentację

Podawaj collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi w dużej misce obok ulubionych dań południowych, aby stworzyć klasyczny i pocieszający posiłek.

Łączenie z innymi potrawami

Collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi doskonale komponują się z różnymi daniami południowymi, w tym smażonym kurczakiem, chlebem kukurydzianym, czarnymi oczami i makaronem z serem.

Instrukcje Przechowywania i Podgrzewania

Pozostałe collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi można przechowywać w szczelnym pojemniku w lodówce przez maksymalnie 4 dni. Podgrzej w mikrofalówce lub na kuchence aż się podgrzeją.

Informacje o wartości odżywczej

Kalorie na porcję

Jedna porcja collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi zawiera około 250 kalorii.

Węglowodany

Collard greens to niskowęglowodanowe warzywo, co czyni je doskonałą opcją dla osób stosujących dietę niskowęglowodanową lub ketogeniczną. Jedna porcja collard greens zawiera około 5 gramów węglowodanów.

Tłuszcze

Wędzone kości karkowe lub golonki użyte w tym przepisie dodają bogatego, wędzonego smaku do collard greens, ale również dostarczają znaczną ilość tłuszczu. Jedna porcja collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi zawiera około 15 gramów tłuszczu.

Białka

Wędzone kości karkowe lub golonki są dobrym źródłem białka, jedna porcja collard greens zawiera około 20 gramów białka.

Witaminy i minerały

Collard greens są bogate w witaminy i minerały, w tym witaminę A, witaminę C, witaminę K i wapń. Te składniki odżywcze są niezbędne dla ogólnego zdrowia i samopoczucia.

Alergen

Ten przepis zawiera wieprzowinę, która może być alergenem dla niektórych osób. Upewnij się, że sprawdzisz ewentualne alergie przed podaniem tego dania.

Podsumowanie

Collard greens z wędzonymi kośćmi karkowymi to pożywne i aromatyczne danie, które jest bogate w białko i witaminy. Chociaż wędzone kości karkowe dodają tłuszczu i kalorii, same collard greens są niskowęglowodanowe i niskokaloryczne.

Podsumowanie

Collard greens z głębokiego Południa z wędzonymi kośćmi karkowymi to klasyczne danie południowe, które jest sycące, aromatyczne i pożywne. Ten przepis to doskonały sposób na delektowanie się smakami Południa w swojej własnej kuchni.

Jak zdobyłem ten przepis?

Żywo przypominam sobie chwilę, kiedy po raz pierwszy spojrzałam na ten przepis na głęboko południowe liście jarmużu. Był gorący letni dzień w małym miasteczku Natchez, w stanie Mississippi, gdzie dorastałam. Byłam tylko młodą dziewczyną, chętną nauczyć się sztuki gotowania od mojej babci, Mamy Mae. Była ona imponującą kobietą, o bezkompromisowym usposobieniu i z żarliwą miłością do kuchni południowej.

Mama Mae nauczyła się robić liście jarmużu od swojej własnej babci, która przekazała przepis przez pokolenia silnych kobiet. Sekret, mówiła mi Mama Mae, tkwił w przygotowaniu. Liście jarmużu musiały być dokładnie umyte i pokrojone, a następnie duszone przez godziny z kością szynkową i dużą ilością przypraw, aż stanieją i nabiorą smaku.

Obserwowałam z zachwytem, jak Mama Mae pracowała swoje magiczne sztuki w kuchni, doprowadzając liście jarmużu do perfekcji swoimi zręcznymi rękami. Nauczyła mnie, jak właściwie je przyprawić, dodając szczyptę soli, szczyptę pieprzu i odrobinę cukru, aby zrównoważyć gorzkość. Nauczyłam się próbować i dostosowywać, dodając trochę więcej tego czy tamtego, aż smaki zaczęły śpiewać.

W miarę upływu lat kontynuowałam rozwijanie umiejętności w kuchni, eksperymentując z różnymi przepisami i technikami. Studiowałam książki kucharskie i oglądałam programy kulinarne, zawsze dążąc do poszerzenia swojej wiedzy kulinarnych. Ale bez względu na to, ile nowych przepisów próbowałam, liście jarmużu Mamy Mae pozostały moimi ulubionymi.

Z czasem zaczęłam dodać swoje własne szczypty do przepisu, dodając składniki takie jak wędzone skrzydełka indycze lub bekon, aby dodać dodatkową warstwę smaku. Podzielałam danie z przyjaciółmi i rodziną, którzy zachwycali się jego pysznością i prosili o przepis. Ale przepis Mamy Mae trzymałam blisko serca, wiedząc, że była to część mojego dziedzictwa, którego nigdy nie mogłam naprawdę zreplikować.

Pewnego dnia, przeglądając stary przepisnik, który Mama Mae mi przekazała, natknęłam się na ręcznie napisaną notatkę schowaną między stronami. Był to przepis na liście jarmużu, napisany eleganckim charakterem Mamy Mae. Moje serce zapełniło się emocjami, gdy czytałam znajome słowa, rozpoznając składniki i instrukcje, które zapamiętałam z lat obserwowania jej gotowania.

Postanowiłam tego samego dnia zrobić liście jarmużu Mamy Mae, dokładnie postępując zgodnie z przepisem. Gdy liście dusiły się na kuchence, wypełniając kuchnię ich aromatem, poczułam spokój i poczucie związku ze swoimi korzeniami. Pomyślałam o Mamie Mae i jej babci przed nią, przekazując tę recepturę przez pokolenia, zachowując smak przeszłości dla przyszłych kucharzy do cieszenia się nim.

Kiedy liście jarmużu w końcu były gotowe, podałam je z dumą, delektując się każdym kęsem, jakby był to dar od moich przodków. Smaki były takie, jak je pamiętałam, bogate i pocieszające, z nutą dymności od kości szynkowej. Delektowałam się smakiem tradycji, wiedząc, że uczciłam dziedzictwo mojej rodziny w najlepszy możliwy sposób.

Siedząc przy stole, otoczona przez swoich bliskich, którzy zebrali się, aby podzielić się posiłkiem, poczułam wdzięczność za wszystko, czego nauczyła mnie Mama Mae. Jej liście jarmużu były więcej niż tylko daniem; były one łącznikiem z przeszłością, przypomnieniem o silnych kobietach, które przyszły przed mną i przekazały swoją kulinarną mądrość.

I tak, gdy kontynuuję gotowanie liści jarmużu Mamy Mae dla swojej własnej rodziny i przyjaciół, robię to z sercem pełnym miłości i wdzięczności. Wiem, że każdy kęs to smak historii, związek z moimi południowymi korzeniami, który nigdy nie zblednie. I mam nadzieję, że pewnego dnia moi własni wnukowie nauczą się robić to danie, kontynuując tradycję przez kolejne pokolenia.

Kategorie

| Przepisy amerykańskie | Przepisy na jarmuż | Przepisy na szynkę | Przepisy na wieprzowinę | Przepisy na duszoną kuchnię duszy |

Przepisy z tymi samymi składnikami