Sassafras

Sassafras był tradycyjnie używany w celach leczniczych, jako składnik perfum i mydeł, oraz jako dodatek do żywności i napojów. Odgrywał również rolę w różnych rytuałach i praktykach kulturowych.

Ponieważ sassafras jest zazwyczaj używany w niewielkich ilościach jako substancja aromatyzująca, jego wkład kaloryczny w diecie jest minimalny.

Sassafras zawiera znikome ilości białka.

W sassafrasie występuje minimalna ilość tłuszczu.

Zawartość węglowodanów w sassafrasie jest nieistotna ze względu na małe porcje używane w kuchni.

Chociaż nie jest znaczącym źródłem witamin, liście sassafrasu (używane w file powder) mogą zawierać nieco witaminy C.

Minerały w sassafrasie obejmują śladowe ilości żelaza i wapnia, choć nie w wystarczających ilościach w diecie.

Historycznie, sassafras był uważany za substancję o różnych korzystnych właściwościach zdrowotnych, w tym jako środek moczopędny, oczyszczający i do leczenia reumatyzmu i problemów skórnych. Współczesne twierdzenia należy traktować ostrożnie ze względu na potencjalne ryzyko dla zdrowia związanego z safrolem.

Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zakazała stosowania oleju sassafrasowego i safrolu jako dodatków do żywności ze względu na obawy o ich działanie rakotwórcze. Sassafras powinien być spożywany ostrożnie, a zaleca się stosowanie wersji bez safrolu do celów kulinarnej.

Sassafras jest słynnie używany do produkcji tradycyjnego root beer i jako zagęszczający i aromatyzujący składnik gumbo za pomocą file powder. Pojawia się również w niektórych mieszankach herbat i przypraw.

Liście można suszyć i mielić, aby uzyskać file powder, podczas gdy kora i korzenie były historycznie używane do parzenia herbaty lub aromatyzowania domowego root beer. Współczesne zastosowanie kulinarne zwykle obejmuje ekstrakt z sassafrasu bez safrolu.

Sassafras dobrze komponuje się z mięsem, takim jak drób i wieprzowina, oraz z ciężkimi gulaszami i zupami. Jego złożony profil smakowy może uzupełniać zarówno słodkie, jak i słone dania.

Sassafras to wszechstronny składnik o bogatej historii w amerykańskiej i rdzennej kuchni amerykańskiej. Chociaż wiąże się z potencjalnymi ryzykami związanymi z zawartością safrolu, dostępne są wersje bez safrolu, które pozwalają sassafrasowi nadal być charakterystycznym smakiem w kulinarnych zastosowaniach, zwłaszcza w kuchni południowej i tradycyjnych napojach.